شهروند هوشمند
شهروند هوشمند
به گزارش BACpress ، شهروند هوشمند افرادی هستند که نسبت به اطرافیان خود، جامعه، نیازها و چگونگی پاسخ به این نیازها آگاه‌اند و آنها را در برنامه‌ریزی خود برای آینده ملاک قرار می‌دهند. به یک معنا هوشمندی را می‌توان در همه حرفه‌ها و برای همه اقشار جامعه پیدا کرد و یافت. البته تصور عمومی از شهروند هوشمند بیش‌تر به موجودی خلاق و فراانسانی شبیه است، کسی شبیه سوپرمن یا بت‌من که با یک انگشت سخت‌ترین کارهای روزمره را انجام می‌دهد. ولی به واقع شهروند هوشمند کیست؟ و چطور ساخته می‌شود.
شهروند هوشمند کیست؟
شهروند هوشمند، خوب می داند که انسان موجودی اجتماعی است و نیاز به برقرای ارتباط با دیگران دارد، بنابراین برای پیشبرد اهداف کاری خود به برقراری ارتباط با همایش ها، کنگره ها، همکاران در آن سوی مرزها، اساتید دانشگاه ها، مجلات علمی و معتبر می‌پردازد. برای این کار فناوری راه را آسان می‌کند. او می‌تواند لینک وب سایت مراجع ذکر شده را در وب سایتش قرار دهد و از آنها نیز بخواهد سوابق علمی‌اش را مطالعه کنند و متعاقباَ به وبسایتش ارجاع دهند. شاید به‌نظرتان این کار ساده و پیش پا افتاده‌ای است، اما در واقع بخش بزرگی از هوشمندسازی به همین اتصال و یکپارچگی بازمی‌گردد. به این معنی که شما هرآن‌چه از خود و نیازهای‌تان را می‌خواهید در واحدی به بزرگی دنیای مجازی با تمام وابستگی‌های‌تان یکپارچه می‌کنید.
شهروند هوشمند قدرت شبکه های اجتماعی را خوب می‌داند. او می داند که بهترین راه برای برقراری ارتباط بدون واسطه با دیگران استفاده از ظرفیت شبکه های اجتماعی است. زیرا شبکه های اجتماعی و مجازی نقش مهمی در ارتقاء عملکرد روابط عمومی دارند و استفاده از این امکانات سرعت و قدرت وی را افزایش خواهند داد. فناوری جزئی جدایی ناپذیر از زندگی امروز و آینده است. استفاده از فناوری بخش مهمی از هوشمندی ما را تشکیل می دهد. شهروند هوشمند شهروندی مبتنی بر فناوریست.
آموزش و شهروند هوشمند
در عصر فناوری باید فرهنگ سازی و آموزش شهروند هوشمند طبق استانداردها صورت می‌گیرد از این‌رو دولت باید از متخصصان هوشمندسازی و متخصصان علوم اجتماعی برای ایجاد این فرهنگ کمک می‌گیرد. البته الگوی واحدی برای آموزش شهروند هوشمند وجود ندارد، اما تقریبا همه توافق دارند که آموزش فرهنگ هوشمندی باید از کودکی تعریف شود تا همه جا این الگو به صورت یکسان پیاده شود. اگر متخصصان علوم اجتماعی را از این میان حذف کنیم، قطعا تربیت شهروند هوشمند و فرهنگ سازی برای داشتن شهر الکترونیک به بیراهه می‌رود.
تکنولوژی و شهروند هوشمند
در شهر هوشمند تکنولوژی مقوله‌ای ثانویه به شمار می‌آید. آن چیزی که در درجه اول اهمیت دارد شهروند است. خیلی از طرح‌هایی که شهروند را دور می‌زند و اول سراغ تکنولوژی می‌رود، موفقیت‌آمیز نیستند، چراکه شهروند در طراحی این تکنولوژی دخیل نیست و آن تکنولوژی نیازهای مستقیم شهروند را پاسخ نمی‌دهد.
در واقع تفاوت عمده‌ای که میان کشورهای توسعه‌یافته و کشورهای کمتر توسعه‌یافته وجود دارد همین مساله است. معمولا کشورهای در حال توسعه کاربری صوری تکنولوژی را نگاه می‌کنند و عین آن را پیاده می‌کنند، بدون اینکه فرآیند پیاده‌سازی آن تکنولوژی را در نظر بگیرند. در کشورهای موفق در زمینه شهر هوشمند یک فرآیند پایه‌ای و شهروندمحوری صورت گرفته و بعد، تکنولوژی مد نظر مستقر شده است. در این گونه کشورها شهرداری قبل از اینکه سایت یا پورتالی را طراحی کند بین شش ماه تا یک سال با گروه‌هایی از مردم در شهر دیدار می‌کند و نیازهای آنها را می‌سنجد و پس از آن فناوری اطلاعات و ارتباطات را در جهت رفع نیازهای مردم شهر در ساختار و مدیریت شهری مستقر می‌سازد. بنابراین نکته این نیست که تکنولوژی قرار است معجزه‌ای کند، تکنولوژی یک وسیله است برای رسیدگی و انجام راحت‌تر نیازها و امور شهروندان.