Igor، که یک شرکت فروشنده پلتفرم آیوتی است، در فکر ساختمان‌هایی است که به طور خودکار خودشان را با ترجیحات هریک از ساکنین تطبیق دهند.
در سال 2019 هستیم و مفهوم ساختمان هوشمند دیگر چندان شگفتی‌ای بر نمی انگیزد. با ظهور اینترنت اشیاء (IoT) دیگر همه جا می‌توان ساختمان‌ها و خانه‌های هوشمندی را دید که در آنها مدیریت و کنترل سیستم‌های مختلف ساختمان با درجات مختلفی از هوشمندی به انجام می‌رسد، منجمله روشنایی، HVAC (گرمایش، تهویه، و تهویه مطبوع)، ارتباطات، و امنیت. اما در اغلب موارد این قابلیت‌های “هوشمند” هنوز نسبتا محدودند، همیشه با یکدیگر کار نمی‌کنند، و برای ادامه کارکردشان محتاج رسیدگی قابل‌ملاحظه‌ای از طرف انسان‌ها هستند.
به گزارش BACpress؛ دویت استوارت، موسس و مدیر ارشد فناوری شرکت Igor است . ایگور یک شرکت فروشنده PoE (جریان برق-روی-اترنت) (Power-over-Ethernet) و سابقه ای 5 ساله دارد. دویت استوارت رویای چیزی بزرگتر و بهتر را در سر می پروراند. از نظر او پلتفرم جدید شرکت ایگور برای ساختمانهای هوشمند، که Nexos نام گرفته است، نخستین گام برای تحقق رویایش است، یعنی ایجاد ساختمانهای حقیقتا خودگردان.
ساختمانهای خودگردان با IOT
دوست دارید در دل یک روبات عظیم زندگی کنید؟
استوارت آنچه در ذهن دارد را اینگونه شرح می‌دهد:
“ساختمانی را تصور کنید که تجربه تک تک آدمهایی که در آن هستند را ارتقاء می‌دهد؛ ساختمانی که به صورت خودکار رفتارش را با ترجیحات هریک از ساکنین و ذی‌نفع‌های ساختمان وفق می‌دهد و با زیرکی تعادلی میان این ترجیح‌های مختلف برقرار می‌کند؛ ساختمانی که خود را چنان پیکربندی می‌کند که بتواند با لحاظ کردن همه ریسک‌ها و شرایط مربوطه، امنیت، سلامت و ایمنی را به مناسبت‌ترین نحو فراهم آورد.
ساختمانی که آسایش می‌بخشد، سرگرم می‌کند، بهره‌وری را بهبود می‌دهد، و از مصرف انرژی می کاهد و در عین حال میان همه این علاقه‌مندی‌ها و سودمندی‌ها و همچنین ترجیحات بعضا متعارض ساکنین تعادلی برقرار می‌کند؛ ساختمانی که به هنگامی که نیاز به کمک دارد یا کسی از ساکنینش نیاز به کمک دارد با بیرون از خود ارتباط برقرار کرده و به منابع مناسب وصل می‌شود؛ و ساختمانی که همه این کارها را متناسب با بودجه مالی‌ای که برایش فراهم آمده و با متوازن‌سازی این بودجه انجام می‌دهد، و با حداقل مداخله انسانی یا سفارشی‌سازی”.
مسیر طولانی ساختمانهای خودگردان
اگر از من می‌پرسید این فقط یک ساختمان خودگردان نیست بلکه روباتی است که قدم به درونش می گذارید ! و البته واضح است که یک‌شبه به چنین چیزی نخواهیم رسید.
به گفته استوارت “مسیر منتهی به خودگردانی سفری است که گام به گام انجام می‌شود”، سفری که با تجزیه سیستم‌های ساختمان به شبکه‌ای از مولفه‌های مدولار، وصلکن-و-راه‌بیانداز (plug-and-play) آغاز می‌شود. این سیستم‌ها مجموعه متنوع و گسترده‌ای از داده‌ها را گردآوری و تجزیه و تحلیل می‌کنند و به این ترتیب این امکان بوجود می‌آید که ساختمان‌ها توسط نرم‌افزارها و مثل یک ماشین مجازی مدیریت شوند، ماشینی که می توان به آسانی به آن شناخت پیدا کرده و برحسب نیاز بازپیکربندی‌اش کرد.
دیگر اینکه “برای تحقق خودگردانی، می بایست هر بار کاملا بر یک حوزه متمرکز شد”، درست همانطور که وسایل نقلیه خودگردان نخست قابلیت کنترل راهبری را در خود به کمال رساندند و سپس آن را به کنترل راهبری تطبیقی ارتقاء دادند و نهایتا دستیار مسیر را اضافه کردند. در ساختمان نیز مسیری که به خودگردانی می‌رسد ممکن است با روشنایی هوشمند آغاز شود که از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین برای خودکارسازی ترجیحات روشنایی کاربران استفاده می‌کند. به باور استوارت یک ساختمان خودگردان حتی می‌تواند نوردرمانی را پیاده‌سازی کند.
“ما در مراحل بسیار اولیه ایجاد ساختمانهای خودگردان هستیم”
اما تصور نکنید که به این زودی‌ها به ساختمان خودگردان می‌رسیم. اینکه کاری کنیم که این سیستم‌ها در جهان واقعی عملی شوند کار آسانی نیست و به سرعت محقق نمی‌شود. استوارت تصدیق می‌کند که حتی اگر فناوری ساختمان خودگردان تمام و کمال محقق شود، کارکردهای آن مستلزم کوشش مهندسی قابل ملاحظه و اعمال کردن نظرات مشتری به هنگام نصب است.
