توسط : ایده ساخت خودروهای خودران همیشه نظر افراد زیادی را به خود جلب کرده است. ما آن را در برنامه های تلویزیونی مانند Knight Rider و در فیلم هایی از جمله Batman ،Minority Report و Total Recall دیده‌ایم. اما درطی دو سال گذشته، این ایده به سرعت در حال تبدیل شدن به واقعیت است. دلیل این امر اینترنت اشیاء است.
اینترنت اشیا (IoT) به اتصال چندین دستگاه از طریق اینترنت اشاره دارد. خودروهای خودران هنگام به‌روز رسانی الگوریتم‌های خود از داده‌های کاربران استفاده می‌کنند. برای افزایش دقت خودروهای خودران به حجم زیادی ازداده‌ها نیازمندیم. برای دستیابی به این حجم از داده، به لطف اینترنت اشیا هر خودرو ای می‌تواند در تولید این داده‌ها نقش آفرینی کند.
این اطلاعات شامل مسیر واقعی، ترافیک و نحوه حرکت در اطراف موانع است. همه این داده‌ها بین خودروهای متصل به اینترنت اشیا به اشتراک گذاشته می‌شود. این اطلاعات به صورت بی سیم در یک سیستم ابری بارگذاری می‌شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و از بهبود اتوماسیون استفاده شود. اینترنت اشیا باعث شده تا مشکلاتی را که پیش از این برای ساخت خودروهای خودران وجود داشته است، با سرعت بیشتری حل شوند.
تاریخچه خودروهای بدون راننده
در سال 1925 ، مخترعی به نام فرانسیس هودینا اولین اتومبیل خودران با رادیو را به نمایش گذاشت. در سال 1956، نسخه‌ای از Firebird II GM با سیستم هدایت یا کنترل خودکار الکترونیکی برای مدارهای آشکارساز تعبیه شده در جاده‌ها ساخته شد. این هدف برای کمک به خودرو برای جلوگیری از تصادفات بود.
در سال 1958 ، کرایسلر ایمپریال اولین خودرویی بود که دارای عملکرد کروز کنترل بود. در سال 1979، رباتی به نام Cart بدون هیچ دخالت انسانی در اتاقی پر از موانع حرکت کرد.
در سال 1994، اتومبیل‌های ربات، VaMP و VITA-2، توسط Bundeswehr Universitat، بیش از 600 مایل رانندگی کردند و با خیال راحت از ترافیک عبور کردند. در سال 2009، پروژه خودران گوگل آغاز شد. در سال 2015، تسلا نرم افزار خلبان خودکار خود را منتشر کرد. اکنون در سال 2018، GM به دنبال تأیید یک خودروی خودران بدون فرمان و پدال است.
خودروهای خودران چگونه کار می کنند؟
ما هر روز به این فناوری نزدیک‌تر می‌شویم ، اما چگونه کار می‌کند؟ جزئیات فناوری رانندگی خودکار از سازنده‌ای به سازنده دیگر متفاوت است، اما اکثر آنها از یک سری لیزرهای راداری و دوربین‌های قدرتمند استفاده می‌کنند که محیط خودرو را ترسیم می‌کند.
اتصال IoT بازخورد این لیزرهای راداری را پردازش می‌کند، مسیری را ترسیم می‌کند و دستورالعمل هایی‌را به کنترل‌های خودرو (فرمان ، شتاب و ترمز) ارسال می‌کند. هر خودرو همچنین مجهز به اجتناب از موانع و مدل سازی پیش بینی کننده است که وسیله نقلیه را برای پیروی از قوانین راهنمایی و رانندگی و هدایت اطراف موانع خاص هدایت می‌کند.
به گزارش Car and Driver، خودروهای بدون راننده دارای سطوح مختلفی هستند. سطح 0 یک وسیله نقلیه با کنترل کامل انسان است. سطح 1 به “کمک راننده” اشاره دارد. برخی از این ویژگی ها امروزه در اکثر خودروها از جمله کروز کنترل رایج است.
سطح 2 اتوماسیون جزئی است. در شرایط خاص، اتومبیل می‌تواند به تنهایی شتاب گرفته، ترمز کند و هدایت کند. راننده هنوز کاملاً مسئول است و باید دستان خود را نزدیک فرمان نگه دارد. نمونه‌هایی از فناوری سطح 2 عبارتند از: مرسدس بنز راننده سیستم‌های کمک، Audi Traffic Jam Assist ، کادیلاک سوپر کروز.
سطح 3 اتوماسیون مشروط است. در شرایط مناسب، فناوری در اتومبیل‌های سطح 3 می‌تواند بیشتر کارها را برای راننده انجام دهد. این شامل بررسی محیط اطراف خودرو نیز می‌شود. اما در صورت نیاز راننده هنوز باید آماده کنترل باشد. یک مثال از این مورد، Traffic Jam Pilot آئودی است.
سطح 4 اتوماسیون بالا است. در جاده‌ها و شرایط مناسب، ماشین می‌تواند به طور کامل و بدون هیچ گونه دخالت انسانی کار کند.
سطح 5 اتوماسیون کامل است. این خود به خود به طور کامل بالقوه است. یک ماشین کاملاً خودکار می‌تواند هر جاده و هر شرایطی را که یک راننده انسانی می‌تواند اداره کند، اداره کند. یکی فقط وارد مقصدی می‌شود و ماشین شما را به آنجا می‌رساند. این فناوری هنوز در دسترس نیست، اما فیلم‌هایی از جمله iRobot ،Minority Report و Batman همه دارای خودروهای خودران سطح 5 هستند.
