[vc_row][vc_column][vc_column_text]الان وقت بسیار مناسبی برای پر کردن خانه از لامپ‌ها و کلیدهای هوشمند است،اما پیش از آن که دست به کار شوید لطفی به خودتان کنید و قبلش این مطلب را بخوانید. به گزارش BACpress؛ چراغ‌های هوشمند (از لامپ‌ها گرفته تا پریزهای برق و کلیدها و پنل‌های دیواری) دریچه ورود بسیاری از افراد و خانواده‌ها به عرصه خانه هوشمند بوده و خواهند بود. از آنجا که گزینه‌های جدید فراوانی به بازار عرضه شده‌اند – از جمله LEDهای هوشمند که آنچنان قیمتی هم ندارند – این احتمال هست که وسوسه شده و خانه خود را ازین وسایل پر کنید. در حوزه چراغ، به لحاظ تعداد گزینه‌ها کمبودی وجود ندارد، بخصوص لامپ های هوشمند که قیمتشان تا آنجا که برای یک خانه هوشمند امکان داشته باشد پایین است.
سیستم عامل های صوتی از گوگل ، اپل و آمازون همه پایه های خوبی برای تنظیم روشنایی هوشمند دارند
شاید هم درست این باشد که خانه‌تان را با همین وسایل پر کنید! از مزایای یک سیستم روشنایی متصل به شبکه که همه خانه را پوشش دهد بسیار می توان گفت، منجمله مزایایی چون روشنایی خودکار حالت-سفر که به گونه ای است که زمانی که برای مسافرت خانه را ترک کنید وانمود می‌کند که هنوز در خانه هستید (تا به این ترتیب دزدان احتمالی از فکر سرقت منصرف شوند)، یا لامپ‌های جذابی که رنگ نورشان تغییر می‌کند، یا این امکان که به راحتی بتوانید همزمان با رفتن به رختخواب تمام چراغ‌هایی را که بچه‌هاتان روشن گذاشته‌اند با یک فرمان صوتی خاموش کنید.
اما پیش از آنکه سبد خریدتان را از این قبیل چیزها پر کنید لازم است که از زیر و بم روشنایی هوشمند باخبر باشید؛ به این ترتیب مطمئن خواهید شد که بهترین محصولات را برای خانه هوشمندتان می خرید. مطلب پیش رو خلاصه ای است از آنچه باید پیش از خرید بدانید.
باید از بین پلتفرم‌ها یکی را انتخاب کنید
نخستین پرسشی که باید پیش از خرید چراغ‌های هوشمند،در مورد آن فکر کنید، این است: از کدام پلتفرم می‌خواهید برای کنترل این چراغ‌ها استفاده کنید؟ اغلب گزینه‌ها، اپ‌های کنترل خودشان را دارند که به شما امکان می‌دهند تا چراغ‌ها را گروه‌بندی کرده و چنان زمان‌بندی‌‌‌شان کنید که در مواقع مشخصی روشن و خاموش شوند. اما احتمالش زیاد است که بخواهید به جز چراغ‌ها وسایل دیگری را نیز هوشمند کنید. اگر اینطور باشد، آنوقت باید پلتفرم خانه هوشمند مدنظرتان گسترده‌تر باشد و بتواند همه دستگاه‌های متفاوتی را که ممکن است نهایتا مورداستفاده‌تان قرار گیرند مدیریت کند.
جفت کردن لامپ های هوشمند با دستیارهای صوتی یکی از متداول‌ترین راه‌ها برای انجام این کار است. Google Assistant، Siri اپل، و Alexa آمازون، هر کدام می‌توانند یک نقطه کنترل توانمند برای خانه متصل به شبکه فراهم کنند، بالاخص اگر خواسته باشید یک اسپیکر هوشمند یا یک صفحه نمایش هوشمند را در خانه نصب کنید. اگر یکی از این دستیارها را دارید در این صورت اضافه کردن چراغ‌هایی که دستیار انتخابی‌تان بتواند کنترل‌شان کند کاری ندارد و می توانید از آن چراغ‌ها در کنار دوربین‌ها، ترموستات ها، و سیستم‌های امنیتی هوشمند استفاده کنید.
بعضی از لامپ های هوشمند به هاب نیاز دارند
چراغ‌های هوشمند از مجاری ارتباطاتی بی‌سیم برای ارسال و دریافت سیگنال‌هایشان استفاده می‌کنند و چراغ های متفاوت، روش‌های متفاوتی برای انجام این کار دارند.برخی چراغ‌ها از فرستنده‌های رادیویی وای-فای که در خودشان تعبیه شده است برای ارتباط مستقیم با روتر شما استفاده می کنند، و شما می‌توانید هرجا که به یک اتصال اینترنت دسترسی هست از راه دور کنترل‌شان کنید.برخی دیگر از چراغ‌ها از فرستنده‌های رادیویی بلوتوث استفاده کرده و در صورتی که در محدوده 15 متری‌شان باشید مستقیما با گوشی هوشمندتان ارتباط می‌گیرند.اگر بخواهید این قبیل چراغ‌ها را از مسافت دورتری کنترل کنید برای رله کردن سیگنال‌های آنها به روتر خود، و سپس از طریق ابر به گوشی‌تان، نیاز به یک هاب وای-فای دارید.
و اینجا است که Zigbee وارد می شود.Zigbee را می‌توان یک شبکه بی‌سیم محلی برای گجتهای هوشمند خانگی دانست. بسیاری از محصولات هوشمند روشنایی از Zigbee برای ارسال سیگنال استفاده می‌کنند و اگر شما هم یکی از این محصولات را داشته باشید لازم است که یک هاب Zigbee نیز به روترتان وصل باشد تا بتوانید این سیگنال‌ها را به سیگنال‌های مناسب شبکه خانگی‌تان ترجمه کنید. اغلب چراغ های زیگبی،هاب خاص خود را دارند و نصب کردنشان معمولا اصلا کار پیچیده ای نیست،اما قدری هزینه اضافی در بر دارد.
با همه این حرفها کارها دارند آسانتر می‌شوند. برجسته‌ترین برند Zigbee ، Philips Hue، اخیرا شروع کرده است به گنجاندن فرستنده‌های رادیویی بلوتوثی ثانویه در محصولاتش و به این ترتیب دیگر نیازی به نصب هاب ندارید و می‌توانید مستقیما برای عملکردهای کنترلی پایه‌ای از گوشی هوشمندتان استفاده کنید. برخی گجتهای هوشمند خانگی نیز هستند که می‌توانند نقش یک هاب زیگبی را ایفاء کنند،و شناخته‌شده‌ترینشان Amazon Echo Plus و Amazon Echo Show نسل دوم است. هر دو اینها می‌توانند سیگنال‌های آن چراغ‌های هوشمند Zigbee را به چیزی ترجمه کنند که روتر وای-فای شما توانایی درکش را داشته باشد.
از آنچه که تصور می‌کنید ارزان‌ترند
تا همین چند وقت پیش، مردم برای آنکه چراغ‌های LED معمولی غیرشبکه‌ای در خانه‌هاشان داشته باشند برای هر لامپ LED 20 دلار یا حتی 50 دلار می پرداختند. البته باز هم می‌صرفد چون یک LED معمولی سالانه 1 دلار به قبض برقتان اضافه می‌کند حال آنکه این مقدار برای یک لامپ التهابی مشابه، برابر با 7 دلار است. این یعنی آنکه یک عدد LED در مقایسه با با لامپ مدل قدیمی سالانه 6 دلار صرفه‌جویی دارد، و از آنجایی هم که LED ها چنان طراحی شده‌اند که بتوانند تا ده‌ها سال کار کنند، این که شخص پیش‌پیش چندین دلار خرج LED کند سرمایه‌گذاری بلندمدت معقولی محسوب می‌شد.
اما از سال 2014 به این سو، ارتقاء استانداردهای کارایی و یارانه‌های دولتی مشوق بازار، به این صنعت تکانی داده و باعث ظهور گزینه‌های جدیدی در قفسه‌های فروشگاه‌ها شده است. بوجود آمدن رقابت، قیمت‌ها را کاهش داد و افزایش تقاضای مصرف‌کننده‌ها نیز مشوق صنعت برای نوآوری شد.
نتیجتا لامپ‌های LED مستمرا بهتر و ارزان تر شدند. تلاش‌هایی که اخیرا برای به گذشته برگرداندن استانداردهای کارایی انجام می‌گیرد موفق به تغییر این واقعیت نخواهند شد چرا که صنعت روشنایی دیگر به دوران LED گام نهاده است و در این صنعت، نشانی از علاقه‌مندی به حرکت رو به عقب دیده نمی‌شود.
همین بازار، لامپ های هوشمند را نیز شامل شده است، منجمله برخی محصولات عالی از شرکتهای بلندآوازه‌ای چون Wyze، Sengled و Philips Hue که کمتر از 15 دلار برای هر لامپ قیمت دارند. یک سویچ (کلید) مناسب برای چراغ هوشمند نیز بیش از 30 دلار یا همین حدود خرج ندارد. این روزها حتی لامپ‌هایی که رنگ عوض می‌کنند هم آنچنان قیمتی ندارند و گزینه‌های امتحان‌پس‌داده برندهای معتبری چون GE نیز هستند که کمتر از 30 دلار قیمت دارند.
می‌توان لامپ های هوشمند را چنان تنظیم کرد که به هنگام شب به تدریج از شدت نورشان کاسته شود تا شما هم به تدریج به خواب بروید، یا صبح‌ها به تدریج بر شدت نورشان افزوده شود تا شما هم به تدریج از خواب بیدار شوید.
کمک می‌کنند تا خواب شبانه بهتری داشته باشید
مغز انسان جداً به نور حساس است. نور نقش بسیار مهمی در چرخه خواب انسان بازی می‌کند. وقتی مدتی هوا تاریک است، مغز به ما پیغام می‌دهد که خسته هستیم و باید به رختخواب برویم. وقتی خورشید طلوع می‌کند و هوا دوباره روشن می‌شود، مغز ما این را حس می‌کند و خبرمان می‌کند که وقت از خواب بیدار شدن است. شخصاً وقتهایی که چراغ‌های هوشمند اتاق خوابم را چنان تنظیم می‌کنم که از یک نور کم شروع کرده و در عرض 20 دقیقه به تدریج خاموش شوند، راحت‌تر خوابم می‌برد.
لامپ‌های Lifx برای این قبیل کاربردها مناسب هستند چون در دسته‌بندی خودشان بهترین تلفیق و یکپارچه‌شوندگی را با IFTTT دارند و این به کاربر امکان می‌دهد تا کار کاهش تدریجی نور را با مثلا یک فرمان صوتی راه بیاندازد. Philips HueX هم گزینه خوبی است چرا که لامپ‌های آن به طور خودکار با آلارم‌های بیدارباش Google Assistant سینک می‌شوند. کافی است که امکان مربوطه را فعال کرده و آلارم را با Assistant تنظیم کنید، آنگاه لامپی که انتخاب کرده اید 30 دقیقه قبل از آنکه آلارم Assistant به صدا درآید شروع می‌کند به آهسته آهسته روشن شدن.
اگر از لامپ های هوشمند استفاده می‌کنید لازم است که سویچ (کلید)آن را روشن بگذارید، در غیر این صورت کنترل‌های صوتی و اتوماسیون‌ها کار نخواهند کرد. البته اگر از یک سویچ (کلید) هوشمند استفاده کنید دیگر چنین مشکلی نخواهید داشت.
فقط به لامپ فکر نکنید، سویچ (کلید) و پریز را هم در نظر داشته باشید
اگر خریدتان منحصر به لامپ های هوشمند باشد گزینه‌های فراوانی دارید (که عمدتا هم ارزان هستند)، اما قطعا لازم است که پریزهای هوشمند و سویچ‌های هوشمند را نیز در سبد خریدتان بگنجانید.
برای پریز، با تقریبا 20 دلار می‌توانید به گزینه‌های مختلفی دسترسی داشته باشید. پریزها می‌توانند هر آن چیزی که به آنها وصل کنید را خودکار کنند. اگر لامپی را به یکی از این پریزها بزنید می‌بینید که می‌توانید روشن و خاموش کردن آن را خودکار کنید یا با فرمان صوتی خاموش و روشنش کنید، فرقی هم نمی‌کند که لامپش چه باشد. پریزهای هوشمند برای مواردی چون چراغ‌های ریسه‌ای هم مناسبند.
و اما درباره سویچ‌ها، نصب سویچ‌ها از آنچه تصور می‌کنید آسانتر است. اگه یک مجموعه لامپ را به یک سویچ واحد متصل کنید در هزینه صرفه‌جویی می‌شود. یک مزیت دیگر سویچ هوشمند این است که حتی زمانی که چراغ با سویچ خاموش شده است، اتوماسیون‌ها و کنترل‌های صوتی همچنان کار می‌کنند.
لامپ های هوشمند برای تنظیم تدریجی شدت نور عالی هستند، اما اگر از سویچ دیمر (کم‌سو‌گردان) به همراه لامپ هوشمند استفاده می‌کنید این امکان وجود دارد که این دو مکانیزم تنظیم نور با یکدیگر تداخل پیدا کنند و در نتیجه‌ی این تداخل، لامپ چشمک بزند.
و راستی، درباره سویچ‌ها این هم یادتان باشد که …
لامپ های هوشمند با سویچ‌های دیمر خوب کار نمی‌کنند
یا لااقل با سویچ‌های دیمر مدل قدیمی خوب کار نمی‌کنند. لامپ‌های هوشمند مکانیزم‌های دیمینگ (کمسوگردانی) خودشان را دارند که درونشان تعبیه شده است، در نتیجه وقتی از یک لامپ هوشمند در هولدری استفاده می‌کنید که به یک سویچ دیمر وصل است، این دو مکانیزم دیمینگ ممکن است با یکدیگر تداخل کنند که نتیجه‌اش معمولا این می‌شود که لامپ موقع افزایش یا کاهش تدریجی نورش، مکررا خاموش و روشن شود، مثل چیزی که در نورپردازی دانسینگها می‌بینیم.
خبر خوب آنکه این قابلیت‌های تغییر تدریجی شدت نور که در لامپ تعبیه شده‌اند معمولا عالی کار می‌کنند و خیلی نرم و دقیق و بی آنکه لامپ چشمک بزند – چیزی که در لامپ‌های سنتی اتفاق می‌افتد- می‌توان شدت روشنایی را با آنها تنظیم کرد. فقط کافی است که از آنها در هولدری که خودش به یک دیمر وصل است استفاده نکنید.
نکته دیگر این که تعداد سویچ‌های دیمر هوشمندی که برای کار با لامپ های هوشمند طراحی شده‌اند در حال افزایش است. با این قبیل سویچ‌ها می‌توانید همان کنترل دستی و قدیمی را روی دیوار داشته باشید بی آنکه باعث خللی در کار لامپ شوند (و بی آنکه خاموش کردن سویچ باعث شود که دیگر به لامپ دسترسی نداشته و کنترلی بر آن نداشته باشید). البته این سرمایه‌گذاری هزینه اضافه در بر دارد، ولی شاید به این هزینه بیارزد.
کم سو شدن لامپ‌های متفاوت با یکدیگر فرق دارد
حال که صحبت بر سر کمسوگردانی (دیمینگ) است بد نیست اشاره کنیم که ممکن است لامپ‌های هوشمند متفاوت قدری به لحاظ دیمینگ (کمسوگردانی)با یکدیگر تفاوت داشته باشند.علت این امر آن است که چشم انسان تغییرات شدت روشنایی را به نحو لگاریتمی درک می‌کند،یعنی آنکه وقتی یک مکان حسابی روشن است،برای آنکه متوجه تغییر در شدت نور شوید لازم است که افت شدیدتری در میزان روشنایی رخ دهد.در برخی لامپ‌ها مثل لامپ‌های Philips Hue و Lifx این قضیه لحاظ شده است و آنها تغییرات در شدت نور را مطابق با یک منحنی کمسوگردانی لگاریتمی انجام می دهند که کاهش شدت نور را در نیمه بالایی بازه کمسوگردانی لامپ با سرعتی کمی بیشتر انجام می دهد (مثلا تنظیم روی 70% ممکن است عملا 50% روشنایی خروجی را به شما بدهد).
لامپ‌های دیگر نظیر TP-Link Kasa LED چنین رویکردی ندارند و در عوض از یک منحنی کمسوگردانی خطی استفاده می کنند که همان درصدی که برای شدت نور مشخص کرده‌اید را اجرا می‌کند. در چنین لامپ‌هایی اگر تنظیم شدت نور را روی 70% بگذارید شدت روشنایی‌ای که لامپ به شما می‌دهد نیز 70% خواهد بود.
تفاوت محسوس میان این دو رویکرد این است که وقتی از یک لامپ لگاریتمی استفاده می‌کنید، تفاوت میان درجات مختلف در نیمه بالایی بازه کمسوگردانی لامپ برایتان محسوس‌تر است و در 20% پایینی بازه دیگر تفاوتی میان درجات مختلف احساس نمی‌کنید.
در لامپی که دیمینگ در آن به صورت خطی انجام می‌گیرد چندان تفاوتی میان درجات مختلف نیمه بالایی بازه دیمینگ لامپ احساس نخواهید کرد چون افت شدت روشنایی آنچنان سریع نیست که چشم شما بتواند تشخیص دهد.با این وجود، قطعا میان درجات بازه کم‌نور تفاوت بیشتری احساس خواهید کرد. هیچ یک از این دو رویکرد عالی و بی عیب و نقط نیستند اما اگر قضیه دیمینگ برایتان جدی است بهتر است با هر دو رویکرد آشنا باشید.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][ult_ihover][/ult_ihover][/vc_column][/vc_row]
